متاسفانه یکی از هواداران نساجی مازندران به نام "عرفان نجف زاده" در شیراز طی هجوم تماشاگران برق کور شد و عده زیادی به وسیله چاقو و سنگ مجروح و به بیمارستان انتقال یافتند.

يكي از كاربران شمال نيوز با ارسال مطلب زير ، از فضاي فرهنگي حاكم بر ورزش كشور انتقاد كرد و گفت : سرباز احمدی شانس آورد که نامش بر زبان ها افتاد ولی عرفان چه؟ چه کسی ضامن بازگشت بینایی اوست؟

در روزی که هواداران پرشور و باغیرت تیم محبوب و ریشه دار نساجی پس از طی کیلومترها راه برای حمایت از محبوب ابدیشان راه استادیوم اختصاصی و عجیب برق شیراز را در پیش گرفته بودند حادثه ای تلخ قلب فوتبال را به درد آورد.اتفاقی که برای نخستین بار نیست که شاهد آنیم.هنوز ناله ها و شیون های سرباز محمد احمدی از گوشمان بیرون نرفته که دوباره سرباز احمدی ای دیگر متولد می شود.حالا او دیگر ببرهای مازنی را با یک چشم به نظاره خواهد نشست و شهر شیراز کابوس تمام زندگی اش خواهد بود.

عرفان عزیز! ایران قصه مظلومیت تو و هواداران خونگرم دیار طبرستان را شنید و در غم از دست دادن چشم نازنینت به سوگ نشست.جسم پاک کورش کبیر در گور به لرزه در آمد و روح مهربانش در گوشه ای در غم مظلومیت مازنی ها گریست.حالا تو دیگر قهرمان بیشه مازندران خواهی بود.قهرمانی از جنس مظلومیت،از جنس تعصب،از جنس عشق.از امروز به بعد ایران با شنیدن نام نساجی عرفان نجف نژادش را به یاد می آورد و با شنیدن نام برق میهمان نوازی هوادارانش را.این بود پاداش میهمان نوازی های همیشگی تو و هم دیارانت که شما را شهره خاص و عام کرده بود.این بود رسم مردانگی و مروت.آری امروز تو قربانی شدی تا صدای مظلومیت نساجی دلان به گوش تمام ایران برسد.تو قربانی شدی تا همه ما بفهمیم در چه کشوری زندگی می کنیم و تمدنی که دائم با آن فخر می فروشیم از ما چه حیوانات انسان نمایی ساخته است.تو قربانی شدی تا بازیکنان تیم محبوبت بفهمند ناله هایی که بدان بی توجه بودند چه ناله های دردناکی بود.آنهایی که وقتی اندکی غبار بر چشم مبارکشان می نشیند خود را چنان به زمین میزنند که من و تو از ترس دست به دعا ببریم و به ائمه متوسل شویم.تو قربانی شدی تا از فردا همانهایی که بی توجه به ضرب و شتم تو و دوستانت بودند دسته گل به دست گیرند و به ملاقاتت بیایند و بنی آدم اعضای یک پیکرند بسرایند.اما چه فایده که دیگر چشم تو قربانی بی خیالی آنهایی شد که فریاد های تو را بی تفاوت به نظاره نشستند.آری تو در این میان چشمت را فدای ببرهایی کردی که انگار دیگر از ببر بودن خسته شده اند. براستی که چشم زیبایت هم دیگر از تماشای این ببرهای خسته ملول و سرگردان شده بود.اما تو و هم شهریانت همواره در قلب ما خواهید ماند.از همین امروز دلاوران قائم شهری را برای مسابقه آتی به اراک دعوت می کنیم تا به شیرازی ها نشان دهیم رسم مروت و میهمان نوازی را.نشان می دهیم که جواب پرچم سرخ نساجی علم سرخ یزید نیست.یزید،آری یزید،درست شنیدی برادرم!به راستی که برای این بی رحمی ها تنها نام یزید ملعون بر زبان میچرخد.حقا که آنان یزیدیان بودند.یزیدیانی که چشم عرفان را به سرقت بردند...